Erkek İsimleri ve Anlamları T

ATEŞNET

Linkler

SİTE HARİTASI

Erkek İsimleri ve Anlamları T - Z

	240 Adet T Harfi
1	TACAL: (TR) Üstün ol, taçlan.
2	TACEDDİN / TACETTİN : (AR) Dinin tacı.
3	TACİ: (AR) Taçla ilgili.
4	TACİK: (FAR) İran ve Türkistan'da yaşayan İran asıllı, Farsça konuşan halktan olan kimse.
5	TACİM: (AR) Noktalama, noktalatma.
6	TACİR: (AR) Ticareti meslek edinmiş olan
7	TAÇKIN: (TR) Gurur.
8	TAHA: (AR) Kuranı Kerim'in 20. suresi. Hz. Ömer'e müslüman olmadan önce okunan ilk sure. Hz. Ömer bu sureden etkilenmiş ve müslüman olmuştur.
9	TAHİR: (AR) Temiz, pak. Türk musikisinde basit bir makam.
10	TAHSİN: (AR) Güzel bulma, beğenme. Aferin deme alkışlama.
11	TAİB / TAİP: (AR) Tövbe eden. Günahlarından dolayı pişmanlık duyup Allah'tan af dileyen.
12	TAİF: (AR) Tavaf eden. Dönen, dolaşan.
13	TAKİ: (AR) Günahtan haramdan kaçınan, dinine bağlı.
14	TALAT: (AR) Yüz, çehre. Yüz güzelliği.
15	TALAY: (TR) Deniz, büyük nehir, taloy. Çok fazla.
16	TALAYER: (TR) Deniz eri, denizci.
17	TALAYHAN: (TR) Denizlerin hakanı, hükümdarı.
18	TALAYKAN: (TR) Denizci kanı taşıyan.
19	TALAYKUT: (TR) Kutsal deniz.
20	TALAYMAN: (TR) Deniz adamı, denizci.
21	TALAS / TALAZ : (TR) Kasırga, fırtına.
22	TALHA: (AR) Zamk ağacı.
23	TALİB / TALİP : (AR) Talep eden arayan, isteyen; istekli. Alıcı müşteri. Talebe, öğrenci.
24	TALİK: (AR) Güleryüzlü. Düzgün söz söyleyen.
25	TALU: (TR) Seçkin, seçilmiş, güzel. İki kürek kemiği arası.
26	TALUY: (TR) Deniz, okyanus, talay.
27	TALUT: (İBR) Bakara suresinde İsrailoğulları hükümdarlığına Allah tarafından tayin edilen ve az bir askerle Calut'un ordularını yok eden komutan.
28	TAMAY: (TR) Dolunay, ayın ondördü.
29	TAMER: (TR) Nitelikli, saygın kişi.
30	TAMERK: (TR) Güçlü, kuvvetli kimse.
31	TAMERKİN: (TR) (bkz. Tamerk).
32	TAMKOÇ: (TR) Koç gibi güçlü.
33	TAMKUT: (TR) Çok mutlu, talihli kimse.
34	TAN: (Tür.) Güneş doğmadan önceki alacakaranlık, şafak vakti.
35	TANAÇAN: (TR) Sabah alacakaranlık.
36	TANAK: (TR) Garip, tuhaf, şaşırtıcı.
37	TANALP: (TR) Aydın, bilge yiğit.
38	TANALTAN: (TR) Tan - altan.
39	TANALTAY: (TR) Tan - altay.
40	TANAY: (TR) Şafak ve ay.
41	TANAYDIN: (TR) Aydınlık şafak.
42	TANBAY: (TR) Tan - bay.
43	TANBEK: (TR) Aydın bey.
44	TANBERK: (TR) Şafak çizgisi. Parlayan şimşek.
45	TANBEY: (TR) Şafak gibi aydınlık kimse.
46	TANBOLAT: (TR) Tan renginde çelik.
47	TANCAN: (TR) Önü aydınlık kimse.
48	TANDAN: (TR) Tan vaktinde doğan.
49	TANDOĞAN: (TR) Ağaran şafak.
50	TANDOĞDU: (TR) Tan vakti doğan kimseye verilen isim.
51	TANDORUK: (TR) Dorukların ilk ışıklarla aydınlanması.
52	TANER: (TR) (bkz. Tan).
53	TANFER: (TR-FAR) Tan vaktinin yan aydınlığı.
54	TANGÜN: (TR) Şafakla başlayan aydınlık gün.
55	TANIN: (TR) Herkesçe adın duyulsun, ünlen.
56	TANIR: (TR) Anımsar, bilir. Bilip ayıran, seçen.
57	TANIRCAN: (TR) Cana yakın. Çabuk tanışıp yaklaşan.
58	TANIRER: (TR) (bkz. Tanır-can).
59	TANJU: (TR) Türk hükümdarlarına Çinliler tarafından verilen unvan.
60	TANKAN: (TR) Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen.
61	TANKOÇ: (TR) Tan koç.
62	TANKUT: (TR) Kutlu, uğurlu sabah.
63	TANÖREN: (TR) Şafakta çalışan.
64	TANPINAR: (TR) Tan pınar.
65	TANSAN: (TR) Tan gibi aydınlık, temiz adı olan. .
66	TANSIK: (TR) Şaşırtıcı, olağanüstü olay, mucize. Özlem, hasret. Değerli, kıymetli.
67	TANSOY: (TR) Şafak gibi aydınlık soyu olan
68	TANSU: (TR) Şafağın aydınlattığı su.
69	TANUĞUR: (TR) Uğurlu, mübarek sabah vakti.
70	TANVER: (TR) Şafak gibi ışık saç, aydınlat.
71	TANYEL: (TR) Şafak vakti esen rüzgar.
72	TANYERİ: (TR) Güneş doğmak üzereyken, ufukta hafifçe aydınlanan yer.
73	TANYILDIZ: (TR) Çoban yıldızı.
74	TANYOL: (TR) Şafak yolu, aydınlık yol.
75	TANYOLAÇ: (TR) Aydınlığa götüren, yol açan.
76	TANZER: (TR) Altın renginde tanyeri.
77	TAPGAÇ: (TR) Ünlü. Aziz.
78	TAPIK: (TR) Saygı, hürmet. İkram, hizmet.
79	TARA: (FAR) Yıldız, necim.
80	TARAB: (AR) Sevinç, şenlik.
81	TARAN: (TR) Geniş alan. İn. Kuş ya da balık kümeleri.
82	TARANCI: (TR) Rençber, çiftçi.
83	TARDU: (TR) Armağan, hediye.
84	TARHAN: (TR) Oğuzlarda demirci ve zanaatçı ustaları. Büyük toprak sahipleri, büyük tüccarlar. Han ve komutan unvanı.
85	TARHUN: (AR) Hekimlikte kullanılan ıtırlı bir bitki.
86	TARIK: (AR) Sabah yıldızı, zühre, venüs, yol.
87	TARKAN: (TR) Türklerin kullandığı, vekil, vezir, bey gibi unvan. Ayrıcalıklı, saygın kişi.
88	TAŞAN: (TR) Coşkulu, taşkın.
89	TAŞBOĞA: (TR) Taş gibi sert, boğa gibi güçlü kimse.
90	TAŞCAN: (TR) Taş gibi sağlam kimse.
91	TAŞDEMİR: (TR) Taş ve demir gibi güçlü, sağlıklı.
92	TAŞEL: (TR) Sağlam güçlü el.
93	TAŞER: (TR) Sağlam güçlü kimse.
94	TAŞGAN: (TR) Pınar, kaynak.
95	TAŞKAN: (TR) Sağlam, güçlü soydan gelen.
96	TAŞKIN: (TR) Taşmış halde bulunan. Coşkun. Aşırı.
97	TAŞKINAY: (TR) (bkz. Taşkın).
98	TAŞKINER: (TR) Coşkulu, coşkun kimse.
99	TAŞTEKİN: (TR) Emin, güvenilir, sağlam kişi.
100	TATAR: (TR) Bir Türk kavmi. Posta sürücüsü. Gül zambak gibi çiçeklerin açılmamış goncaları.
101	TATU: (TR) Barış, sulh.
102	TAVGAÇ: (TR) Çekicilik, cazibe.
103	TAVİL: (AR) Uzun. Çok süren. Aruzda bir ölçek.
104	TAYBARS: (TR) Pars gibi güçlü tay (çocuk).
105	TAYCAN: (TR) Genç ve güçlü kimse.
106	TAYFUN: (TR) Büyük okyanus ve Çin Denizi'nde görülen şiddetli fırtına.
107	TAYFUR: (AR) Küçük bir kuş türü.
108	TAYGAR: (AR) Uçan uçucu. Gaza dönüşen.
109	TAYGUN: (TR) Çocuk, torun.
110	TAYGUNER: (TR) Erkek torun
111	TAYI: (AR) Bir işi kendi isteğiyle yapan.
112	TAYKARA: (TR) Esmer, karayağız çocuk.
113	TAYKOÇ: (TR) Tay - koç.
114	TAYKURT: (TR) Tay - kurt.
115	TAYKUT: (TR) Kutlu uğurlu çocuk.
116	TAYLAK: (TR) Yeni doğmuş at yavrusu. Biniye gelmiş iki yaşında at yavrusu. Deve yavrusu. Yaramaz çocuk.
117	TAYLAN: (TR) İnce, kibar, güzel, boylu boslu kimse. Çok yağmur yağdığı halde işlenebilir toprak.
118	TAYMAN: (TR) Genç, taze, toy kimse.
119	TAYMAZ: (TR) Düşmeyen, kaymayan, dengeli kimse.
120	TAYUK: (TR) İnce, kibar genç.
121	TAYYİB / TAYYİP: (AR) İyi, hoş, güzel ala. Helal, çok temiz.
122	TEBER: (FAR) Küçük balta. Dervişlerin kullandıkları uzun saplı küçük balta.
123	TECEN: (TR) Mağrur, gururlu.
124	TECER: (TR) Becerikli. İç Anadolu'da sıradağ.
125	TECİK: (TR) Tutumlu, idareli tasarruflu.
126	TECİMEN: (TR) Ticaret adamı, tüccar. Tutumlu, idareli.
127	TECİMER: (TR) Tüccar.
128	TECMİL: (AR) Süs, tezyin.
129	TEDÜ: (TR) Bilge, zeki, anlayışlı kimse.
130	TEFHİM: (AR) Anlatma, bildirme.
131	TEKALP: (TR) Eşsiz, benzersiz yiğit.
132	TEKAY: (TR) Eşsiz ay.
133	TEKCAN: (TR) Çok değerli, eşsiz kimse.
134	TEKDOĞAN: (TR) Eşsiz, benzersiz doğmuş olan.
135	TEKECAN: (TR) Mert, sözünde duran. Özü sağlam kimse. Çayırlarda biten bir bitki.
136	TEKİN: (TR) Boş, ıssız. Sakin, rahat, uslu. İçinde kötülük bulunmayan. Tek, eşsiz. Uyanık, tetikte. Şehzade, prens. Uğurlu.
137	TEKİNALP: (TR) Tek ve eşsiz yiğit.
138	TEKİNAY: (TR) Biricik ve hayırlı ay.
139	TEKİNDAĞ: (TR) Uğurlu dağ.
140	TEKİNEL: (TR) Hayırlı el.
141	TEKİNER: (TR) Tek, eşsiz ve hayırlı kimse.
142	TEKİNSOY: (TR) İyi soydan gelen kimse.
143	TEKMİL: (AR) Kemale erdirme. Bitirme, bitirilme, tamamlanma, tamamlama. Tam, eksiksizce, bütün, hep.
144	TEKRİM: (AR) Ululama, saygı gösterme.
145	TEKSEN: (TR) Sen teksin, eşsizsin anlamında.
146	TEKSOY: (TR) Eşsiz bir soydan gelen.
147	TEMCİT: (AR) Ululama, ağırlama. Sabah ezanından sonra okunan, Allah'ın ululuğunu anlatan dua.
148	TEMEL: (YUN) Yapılardan toprak içinde kalan ve yapıya dayanak teşkil eden duvar ve taban kısımları, koyuk. Bu kısımların yapılması için açılan çukur. Asıl, esas. Dayanak. Belli, başlı en önemli.
149	TEMİRCAN: (TR) Demir gibi sağlam kimse.
150	TEMİRHAN: (TR) Demir gibi sağlam güçlü hükümdar. Timur han.
151	TEMİRKUT: (TR) Demir gibi güçlü ve uğurlu.
152	TEMİZALP: (TR) İyi ahlaklı kimse. Temiz yapılı ve yiğit.
153	TEMİZCAN: (TR) İçi temiz olan kimse.
154	TEMİZEL: (TR) Dürüst kimse.
155	TEMİZER: (TR) Dürüst kimse.
156	TEMİZHAN: (TR) İyi vasıflı lider.
157	TEMİZKAL: (TR) Her zaman doğru ve dürüst kal.
158	TEMİZKAN: (TR) Temiz soydan gelen.
159	TEMİZÖZ: (TR) Özü temiz, dürüst olan.
160	TEMİZSAN: (TR) Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
161	TEMİZSOY: (TR) Temiz ve dürüst soydan gelen.
162	TEMREN: (TR) Ok, kargı gibi delici silahların ucundaki sivri demir.
163	TEMÜR: (TR) Demir.
164	TENDÜ: (Moğolca) Yiğit, cesur.
165	TENGİZ: (TR) Deniz.
166	TENGİZALP: (TR) Denizci yiğit.
167	TEOMAN: (TR) Hun imparatoru Mete'nin babası.
168	TERCAN: (TR) Genç, taze, delikanlı. Kırmızı buğday.
169	TERİM: (TR) Bilim ve sanat kavramlarından birini anlatan sözcük.
170	TETİKER: (Tür.) Uyanık, çevik, becerikli kimse.
171	TEVFİK: (AR) Uydurma, uygun düşürme. Başarıya ulaştırma. Allah'ın yardımına kavuşma.
172	TEZAL: (TR) Çabuk ol.
173	TEZALP: (TR) Çabuk, hızlı yiğit.
174	TEZAY: (TR) (bkz. Tezal).
175	TEZCAN: (TR) Telaşlı, heyecanlı, beklemeye dayanamayan, sabırsız.
176	TEZEL: (TR) Çabuk iş gören, becerikli.
177	TEZER: (TR) Çabuk hızlı, çevik kimse.
178	TEZEREN: (TR) Çabuk ulaşan, erişen.
179	TEZKAN: (TR) Kanı kaynayan, heyecanlı kimse.
180	TEZVEREN: (TR) Duyarlı, reaksiyoner.
181	TINAL: (TR) Soluk al, yaşamını sürdür.
182	TINAZ: (TR) Ot ya da saman yığını.
183	TİBET: (TR) Çin'in batısında bağımsız bir bölge.
184	TİGİN: (TR) (bkz. Tekin).
185	TİMUR: (TR) Demir. Türk- Moğol imparatoru.
186	TİMURCAN: (TR) Demir gibi sağlam ve güçlü.
187	TİMURHAN: (TR) (bkz. Timur).
188	TİMURKAN: (TR) Demir gibi güçlü soydan gelen.
189	TİMURÖZ: (TR) Özü demir gibi güçlü ve sağlam olan.
190	TİMURTAŞ: (TR) Demir ve taş gibi güçlü ve sert olan.
191	TİTİZ: (TR) Çok dikkatli ve özenli davranan. Prensiplerine aşın düşkün. Huysuz, öfkeli.
192	TOĞAN: (TR) Doğan, şahin.
193	TOĞAY: (TR) Fundalık.
194	TOKALP: (TR) Doymuş aç olmayan kimse. Kalın ve gür sese sahip. Kibirli.
195	TOKCAN: (TR) Gönlü tok olan.
196	TOKDEMİR: (TR) Sağlam demir.
197	TOKER: (TR) Tok er.
198	TOKGÖZ: (TR) Aç gözlü olmayan.
199	TOKHAN: (TR) Tok han.
200	TOKKAN: (TR) Cömert soylu.
201	TOKÖZ: (TR) Cömert ve kerem sahibi.
202	TOKTAHAN: (TR) Yerleşik yaşayan han.
203	TOKTAMIŞ: (TR) Bir yere yerleşmiş, oturmuş (kimse). Dinmiş, sakinleşmiş.
204	TOKTAŞ: (TR) Tok taş.
205	TOKTİMUR: (TR) Tok timur.
206	TOKTUĞ: (TR) Tok tuğ.
207	TOKUR: (TR) Eski Türk erkek adlarından.
208	TOKUŞ: (TR) Savaş.
209	TOKUŞHAN: (TR) Savaşçı lider, hakan.
210	TOKUZ: (TR) Dokuz. Kalın ve sık dokunmuş kumaş.
211	TOKUZER: (TR) Dokuz er. Dayanışmacı, tutkun yiğit.
212	TOKUZTUĞ: (TR) Dokuz tuğ.
213	TOKYAY: (TR) Tok yay.
214	TOKYÜREK: (TR) Yürekli, cesur.
215	TOKYÜZ: (TR) Tok yüz.
216	TOLA: (TR) Dolu, boş olmayan. Keyif, neşe. Güçlü korkusuz.
217	TOLAY: (TR) Topluluk, cemiyet.
218	TOLGA: (TR) Demir harp başlığı. Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık. Miğfer.
219	TOLGAHAN: (TR) Güçlü ve çevreli lider, han.
220	TOLGAN: (TR) Dolanma, dolaşma.
221	TOLGAY: (TR) Çevre, dolay.
222	TOLGUNAY: (TR) Dolunay.
223	TOLUN: (TR) Dolun, bedir, ayın ondördü.
224	TOLUNAY: (TR) Ayın ondördü, mehtap, dolunay.
225	TOLUNBAY: (TR) Birikimli, kişiliği gelişmiş.
226	*TONAY:() Ay gibi parlak, ışıklı giysi.**
227	TONGAL: (TR) Zengin kimse. Yaşlı erkek.
228	TONGAR: (TR) Büyük, güçlü. Yaşlı.
229	TONGUÇ: (TR) En büyük çocuk. Bir tür kuş, baykuş.
230	TOPAY: (TR) Dolunay.
231	TOPÇAM: (TR) Top çam.
232	TOPÇAY: (TR) Topçay.
233	TOPDEMİR: (TR) Top demir.
234	TOPEL: (TR) Top el.
235	TOPER: (TR) Top er.
236	TOPRAK: (TR) Yerkabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. Ülke, memleket. İşlenmiş arazi.
237	TOPUZ: (TR) Bir ucu top gibi olan silah. Kısa boylu kimse. Balyoz.
238	TOR: (TR) Toy, deneyimsiz. Ürkek, çekingen, utangaç. Mağrur, gururlu. Fidan. Toksöz.
239	TORALP: (TR) Gururlu, yiğit.
240	TORAMAN: (TR) Güçlü kuvvetli.
	164 Adet U Harfi
1	UCA: (TR) Yüksek, yüce.
2	UCATEKİN: (TR) Yücelikte eşsiz kimse.
3	UÇANAY: (TR) Ay gibi yüksek anlamında.
4	UÇANOK: (TR) Hızlı, atak, yiğit.
5	UÇAR: (TR) Uçan, uçucu.
6	UÇARER: (TR) Uçar er.
7	UÇBAY: (TR) Sınır beyi.
8	UÇBEYİ: (TR) Selçuklu ve Osmanlılar'da sınırlardaki askeri güçlerin kumandanlarına verilen ad.
9	UÇHAN: (TR) Sınır şehir hanı.
10	UÇKAN: (TR) Deli dolu, havai, toy.
11	UÇKUN: (TR) Kıvılcım. Pahalı, yüksek. Uçan, çapkın. Becerikli, eli tez.
12	UÇMA: (TR) Dağın karlarla örtülmüş dik yamacı.
13	UÇMAN: (TR) Uçan uçucu.
14	UÇUK: (TR) Uçmuş, soluk renk. Çökmüş yer, toprak. İyi. Sivri dağ tepesi.
15	UÇUR: (TR) Vakit, an, fırsat. Mevsim.
16	UFKİ: (AR) Ufka ait, ufukla ilgili.
17	UFUK: (AR) Düz arazide ya da açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. Çevre, dolay.
18	UĞAN: (TR) Yüce, yüksek, güçlü.
19	UĞRAŞ: (TR) Güçlük ve kötülükle uğraşma, mücadele.
20	UĞUR: (TR) İyilik, şans, talih, baht. Fırsat, tesadüf. Kimi olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan iyilik kaynağı.
21	UĞURAL: (TR) Uğur + al.
22	UĞURALP: (TR) Hayırlı yiğit.
23	UĞURATA: (TR) Hayırlı ata.
24	UĞURAY: (TR) Uğurlu ay.
25	UĞURCAN: (TR) İyilikçi ve candan.
26	UĞUREL: (TR) Eli uğurlu olan.
27	UĞURHAN: (TR) Hayırlı lider.
28	UĞURLU: (TR) Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan, kutsal kutlu.
29	UĞURLUBAY: (TR) Uğurlu -bay.
30	UĞURLUBEY: (TR) Uğurlu -bey.
31	UĞURSAL: (TR) Uğurla ilgili, uğurlu.
32	UĞURSAN: (TR) Uğuruyla tanınmış olan.
33	UĞURSAY: (TR) Uğur say.
34	UĞURSEL: (TR) Uğur sel.
35	UĞURSOY: (TR) Uğurlu soydan gelen.
36	UĞURTAN: (TR) Uğur tan.
37	UĞURTAY: (TR) Uğurlu genç.
38	UĞUŞ: (TR) Anlayış, zeka, bekleyiş. Benzeyiş. Soy, kabile, soysop.
39	UĞUZ: (TR) Kutsal, mübarek. Saf, temiz.
40	ULA: (AR) Birinci. Şan ve şeref sahibi kimse
41	ULAÇ: (TR) Bağlayan, bağlayıcı. Sınır.
42	ULAÇHAN: (TR) Sınır hanı.
43	ULAĞ: (TR) Ulak.
44	ULAŞ: (TR) Amacına eriş, isteğine kavuş.
45	ULU: (TR) Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. Zengin, saygın.
46	ULUALP: (TR) Çok erdemli, yüce yiğit.
47	ULUANT: (TR) Kutsal, büyük yemin.
48	ULUBAŞ: (TR) Yüce, saygın kimse.
49	ULUBAY: (TR) Yüce, saygın, erdemli kişi.
50	ULUBEK: (TR) Saygınlığı olan bey.
51	ULUBERK: (TR) Saygın kişilikli yiğit..
52	ULUCAN: (TR) Erdemli, saygın, yüce kişi.
53	ULUÇ: (TR) Selçuklular döneminde Türk beylerine verilen unvan.
54	ULUÇAĞ: (TR) Hayırlı, uğurlu dönem.
55	ULUÇAM: (TR) Ulu - çam.
56	ULUÇKAN: (TR) Uluç - kan.
57	ULUDAĞ: (TR) Çok büyük, yüce dağ.
58	ULUDOĞAN: (TR) Doğuştan yüce, uğurlu kimse.
59	ULUER: (TR) Saygın, uğurlu, yüce kimse.
60	ULUERKAN: (TR) Saygın, yüce, soylu kimse.
61	ULUĞ: (TR) Ulu, büyük, saygın.
62	ULUHAN: (TR) Büyük, saygın hükümdar.
63	ULUKAAN: (TR) Büyük, saygın hükümdar.
64	ULUKAN: (TR) Soylu yüce kandan gelen.
65	ULUKUT: (TR) Çok uğurlu, kutlu kimse.
66	ULUM: (TR) Ululuk, haşmet, büyük gösteriş.
67	ULUMAN: (TR) Ulu, yüksek, saygın kimse.
68	ULUMERİÇ: (TR) Ulu meriç.
69	ULUN: (TR) Büyük, ulu. Temrensiz ok. Buğday, arpa kökü.
70	ULUNAY: (TR) Büyük, ulu ay.
71	ULUÖZ: (TR) Özü yüce, saygın kimse.
72	ULUS: (TR) Millet, halk, insan topluluğu.
73	ULUSAN: (TR) Adı yüce tanınmış kimse.
74	ULUSOY: (TR) Ulu, yüce, soylu.
75	ULUSU: (TR) Yüce, kutlu su.
76	ULUŞAHİN: (TR) Ulu şahin.
77	ULUSAN: (TR) Yüce şanlı kimse.
78	ULUTAN: (TR) Ulu tan.
79	ULUTAŞ: (TR) Ulu taş.
80	ULUTAY: (TR) Ulu tay.
81	ULUTEKİN: (TR) Yüksek şahsiyetli ve sakin kişilikli.
82	ULVİ: (AR) Yüksek, yüce, manevi yapısı ön plana çıkabilen.
83	UMA: (TR) Hediye, armağan. Konuk, misafir.
84	UMAN: (TR) Umudu olan, bekleyen, umutlu.
85	UMAR: (TR) Çare, çıkar yol.
86	UMMAN: (AR) Ulu, büyük, engin deniz, okyanus.
87	UMRAN: (AR) Bayındırlık, ma murluk. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk.
88	UMUR: (TR) Görgü, bilgi, deneyim.
89	UMURAL: (TR) Görgü, bilgi, deneyim kazan.
90	UMURALP: (TR) Görgülü, bilgili, yiğit.
91	UMURBAY: (TR) Görgülü, bilgili, saygın kişi.
92	UMURBEY: (TR) Görgülü, bilgili, kişi.
93	UMUT: (TR) Ummaktan doğan, güven duygusu, ümit.
94	UNAN: (TR) Sadakat, bağlılık. Hak.
95	UNAT: (TR) Doğru yolu tutan. Akıllı. Ergin.
96	UNGAN: (TR) Onmuş kişi, mutlu. Yürekli, yiğit kişi.
97	UNSUR: (AR) Öğe, ilke, eleman.
98	URAL: (TR) Hazar denizine dökülen, ırmak ve sıradağ.
99	URALP: (TR) Kentli yiğit.
100	URALTAN: (TR) Ur - altan.
101	URALTAY: (TR) Ur - altay.
102	URAM: (TR) Büyük, geniş yol.
103	URAN: (TR) Yetenekli, usta, becerikli.
104	URANDU: (TR) Seçkin, seçilmiş. Hayırlı.
105	URANGU: (TR) Savaşçı, savaşkan.
106	URAZ: (TR) Şans, talih.
107	URAZA: (AR) Hediye, armağan. Konuğa çıkarılan yiyecek.
108	URGUN: (TR) Vurulan, vurulmuş. Vurgun, aşık. Gizli.
109	URHAN: (TR) Yüksek rütbeli han.
110	URKAN: (TR) Kale hendeği. Şehir, kent. Yüksek ve korunaklı yer.
111	URLUK: (TR) Aile, soy sop. Tohum.
112	URUÇ: (AR) Yukarı çıkma, yükselme, ağma.
113	URUK: (TR) Tane, tohum. Nesil, kuşak, soy.
114	URUZ: (TR) Hedef, amaç, gaye.
115	USAL: (TR) Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. Önemsiz.
116	USALAN: (TR) Akıl alan, akıllı.
117	USALP: (TR) Akıllı yiğit.
118	USBAY: (TR) Akıllı, saygın kişi.
119	USBERK: (TR) Şimşek gibi parlak akıllı kimse.
120	USBEY: (TR) Akıllı kişi.
121	USER: (TR) Akıllı kişi.
122	USHAN: (TR) Akıllı hükümdar.
123	USKAN: (TR) Akıllı soydan gelen.
124	USLU: (TR) Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse.
125	USLUER: (TR) Akıllı, olgun kişi.
126	USMAN: (TR) Akıllı, zeki kimse.
127	USUM: (TR) Akıllı.
128	USUN: (TR) Hüzün.
129	UTKAN: (TR) Zafer kazanmış, muzaffer. Şerefli, onurlu soydan gelen.
130	UTKU: (TR) Birçok emek ve tehlikelerden sonra ulaşılan, mutlu sonuç, zafer.
131	UTMAN: (TRR) Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
132	UYAR: (TR) Uygun yerinde. Boyun eğen, uysal, nazik kimse.
133	UYARALP: (TR) Uysal, nazik yiğit.
134	UYAREL: (TR) Uyar el.
135	UYGAN: (TR) Uyumlu, uyan.
136	UYGAR: (TR) Kültürlü, eğilimli, görgülü, medeni.
137	UYGU: (TR) Uyum, uygunluk.
138	UYGUN: (TR) Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı. Oranlı.
139	UYGUNEL: (TR) Uygun el.
140	UYGUNER: (TR) Uygun uyumlu, olumlu.
141	UYGUR: (TR) Orta Asya'da büyük devlet ve uygarlık kurmuş, yazılı anıtlarla sanat yapıtları bırakmış olan bir Türk ulusu. Uygar, medeni.
142	UYGURALP: (TR) Uygar yiğit. Uygur'a mensup kişi.
143	UYSAL: (TR) Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. Terbiyeli.
144	UYUN: (AR) Gözler. Pınarlar, kaynaklar.
145	UZ: (TR) İyi, güzel. Uygun, doğru. Usta. Temiz, dikkatli. Becerikli, akıllı, anlayışlı. Yakın, içten.
146	UZALP: (TR) İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.
147	UZAY: (TR) Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk.
148	UZBAY: (TR) İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi.
149	UZCAN: (TR) Uysal, uyumlu, iyi insan.
150	UZEL: (TR) Usta, becerikli kişi.
151	UZER: (TR) Becerikli, akıllı kişi.
152	UZGÖREN: (TR) Gerçeği önceden görebilen.
153	UZHAN: (TR) Ülke ve halkına faydalı olan.
154	UZKAN: (TR) Erdemli soydan gelen.
155	UZLET: (AR) Bir kenara çekilip toplum yaşayışından ayrı kalma.
156	UZMA: (AR) Büyük, en büyük.
157	UZMAN: (TR) Belli bir iş ya da konuda bilgi, görüş ve becerisi olan kimse.
158	UZSAN: (TR) Becerisi ve diğer iyi nitelikleriyle tanınan.
159	UZSOY: (TR) İyi nitelikli soydan gelen.
160	UZTAN: (TR) Uz - tan.
161	UZTAŞ: (TR) Uz - taş.
162	UZTAV: (TR) Uz - tav.
163	UZTAY: (TR) Uz - tay.
164	UZTEKİN: (TR) Uz - tekin
	68 Adet Ü Harfi
1	ÜBEYDULLAH: (AR) Allah'ın kulu.
2	ÜBEYD / ÜBEYT: (AR) Köle, kölecik, kul.
3	ÜÇEL: (TR) Yüce, yüksek. Arka.
4	ÜÇER: (TR) Üç er.
5	ÜÇOK: (TR) Oğuz destanına göre sol kolda bulunan 12 Oğuz boyuna verilen ad.
6	ÜKE: (TR) Onur, şeref.
7	ÜLFER: (AR) Büyük su, ırmak.
8	ÜLGEN: (TR) Yüce, yüksek, ulu. İyilik tanrısına verilen ad.
9	ÜLGENALP: (TR) Yüce, ulu, yiğit. Ülgen - alp.
10	ÜLGENER: (TR) Yüce, ulu kimse. Ülgen - er.
11	ÜLGER: (TR) Kumaş vb. şeylerdeki ince tüy.
12	ÜLGÜ: (TR) Yakışıklı kimse. Pay, hisse. Tutum, tavır.
13	ÜLKE: (TR) Bir devletin egemenliği altında bulunan yerlerin tümü. Yurt, vatan.
14	ÜLKEM: (TR) Yurdum, vatanım.
15	ÜLKEN: (TR) Senin yurdun, senin vatanın.
16	ÜLKENUR: (TR) Yurdunu aydınlatan ışık.
17	ÜLKER: (TR) Boğa burcunda yedi yıldızdan biri.
18	ÜLKÜ: (TR) Amaç edinilen, ulaşılmak istenilen şey.
19	ÜLKÜM (TR) Amacım, ulaşmak istediğim şey.
20	ÜLKÜMEN: (TR) Ülküsü olan. bir ülküye bağlı olan kimse.
21	ÜLKÜSEL: (TR) Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde.
22	ÜLMEN: (TR) Denizci, deniz adamı.
23	ÜMİT: (FAR) (bkz. Umut).
24	ÜNAL: (TR) Adın duyulsun, tanın, ün kazan. Ün al.
25	ÜNALAN: (TR) Adı duyulmuş, ün kazanmış.
26	ÜNALDI: (TR) Ün aldı.
27	ÜNALMIŞ: (TR) Ün ve şan kazanmış.
28	ÜNALP: (TR) Tanınmış, ünlü, yiğit.
29	ÜNAY: (TR) Ay gibi tanınmış, ünü parlak, şöhretli.
30	ÜNEK: (TR) Kahraman, yiğit. Ünlü tanınmış.
31	ÜNER: (TR) Tanınmış, ünlü yiğit.
32	ÜNGÖRMÜŞ: (TR) Ün görmüş.
33	ÜNGÜN: (TR) Ün gün.
34	ÜNGÜR: (TR) Mağara.
35	ÜNKAN: (TR) Tanınmış soydan gelen, soylu kan.
36	ÜNLEM: (TR) Ses, seda, çağrı.
37	ÜNLÜ: (TR) Tanınmış, adı duyulmuş şöhretli, şanlı.
38	ÜNLÜER: (TR) Tanınmış, ünlü kimse.
39	ÜNLÜOL: (TR) Adın duyulsun, ün kazan.
40	ÜNLÜSOY: (TR) Tanınmış soydan gelen.
41	ÜNSAÇ: (TR) Adın duyulsun, ünlen.
42	ÜNSAL: (TR) Adın duyulsun.
43	ÜNSAN: (TR) (bkz. Ünsal).
44	ÜNSEV: (TR) Adını ününü sev.
45	ÜNSEVEN: (TR) Ün seven.
46	ÜNSEVER: (TR) Ün sever.
47	ÜNSEVİN: (TR) Ün sevin.
48	ÜNSİ: (AR) Alışmış, sokulgan. Arkadaş, dost.
49	ÜNÜVAR: (TR) Ünü var. Ünlü tanınmış.
50	ÜNVER: (TR) Ünlen, tanınmış ol, insan ol.
51	ÜNVERDİ: (TR) Ün verdi.
52	ÜNVEREN: (TR) Ün veren.
53	ÜNZİL: (AR) Gönderilmiş, indirilmiş, inzal olunmuş.
54	ÜRÜNDÜ: (TR) Seçilmiş, seçkin.
55	ÜRÜNDÜBAY: (TR) Seçkin insan.
56	ÜSGEN: (TR) Yüksek. Gelişmiş.
57	ÜSTAM: (AR) Altın veya gümüşten yapılmış at eyeri. Emin, güvenilir.
58	ÜSTAY: (TR) Ay gibi yüksek yüce.
59	ÜSTEK: (TR) Yüksek, yüce.
60	ÜSTEL: (TR) (bkz. Üstek).
61	ÜSTER: (TR) Çok değerli kimse.
62	ÜSTÜN: (TR) Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. Yenen, galip gelen.
63	ÜSTÜNBAY: (TR) Üstün bay. Seçkin, başarılı kimse.
64	ÜSTÜNDAĞ: (TR) Üstün dağ.
65	ÜSTÜNER: (TR) Üsten - er.
66	ÜVEYS: (AR) İsteyen, arzu eden.
67	ÜZER: (TR) Üst. Kaymak. Faiz. Can sıkıcı, üzücü.
68	ÜZEYİR: (AR) Kur'an-ı Kerim'de adı geçen, peygamber olup olmadığı konusunda ihtilaflı görüşler bulunan kişi.
	48 Adet V Harfi
1	VACİB/ VACİP : (AR) Dini bakımdan terkedilmesi doğru ve uygun olmayan, kesinlik bakımından farzdan sonra gelen.Çok lüzumlu, bırakılması mümkün olmayan zaruri.
2	VACİD/ VACİT : (AR) Yaratan, meydana çıkaran.
3	VAFİ: (AR) Yeter, tam. Sözünde duran, sözünün eri.
4	VAFİD: (AR) Elçi, temsilci.
5	VAHA: (AR) Çöllerin su bulunan kesimlerinde oluşan bitkili alan.
6	VAHAB/ VAHAP : (AR) Bağışlayan, ihsan eden.
7	VAHAT: (AR) Çölde suyu ve yeşilliği olan yerler. Vahalar.
8	VAHDEDDİN/ VAHDETTİN : (AR) Dinin tekliği, birliği.
9	VAHDET: (AR) Yalnızlık, teklik, birlik.
10	VAHİB / VAHİP : (AR) Bağışlayan, bağışlayıcı.
11	VAHİD / VAHİT: (AR) Bir, tek, yalnız. Allah'ın sıfatlarındandır.
12	VAHİDDİN / VAHİTTİN : (AR) Tek din, dinin tekliği.
13	VAKKAS: (AR) Okçu, savaşçı.
14	VALA: (FAR) Yüksek, yüce.
15	VARGIN: (TR) Ulaşan, isteğine kavuşan.
16	VASIF: (AR) Vasfeden, vasıflandıran. Bir kimse veya şeyi başkalarından ayıran kendine has özellik, nitelik.
17	VARLIK: (TR) Yaşam, hayat. Var olan herşey.
18	VAROL: (TR) Yaşa, uzun ve sağlıklı bir yaşamın olsun.
19	VASFİ: (AR) Vasıfla ilgili, vasfa ait. Nitelikli.
20	VECDET: (AR) Zenginlik, varsallık.
21	VECDİ: (AR) Coşkunlukla ilgili, coşkunlukla oluşan.
22	VECHİ: (AR) Yüzle ilgili, yüze ait.
23	VECİD: (AR) Bir şeyin güzelliği karşısında kendini kaybedecek dereceye gelmek, coşkulanmak.
24	VECİH: (AR) Yüz, çehre. Tarz, üslup. Neden.
25	VECİHİ: (AR) Güzellik, hoşluk, uygunlukla ilgili.
26	VEDAT: (AR) Sevgi, dostluk.
27	VEDİ: (AR) Başkasının malını saklamakla görevli kimse.
28	VEFA: (AR) Sözünü yerine getirme, sözünde durma, borcunu ödeme. Sevgi, dostluk ve bağlılıkta kararlılık, sebat.
29	VEFAİ: (TR) Vefa ile ilgili.
30	VEFAKAR: (AR+FAR) Sevgisi geçici olmayan, vefası olan.
31	VEFİ: (AR) Vefalı, bağlı. Tam, mükemmel, eksiksiz.
32	VEFİK: (AR) Uygun, muvafık, arkadaş, yoldaş, aynı fikirde olan.
33	VEHBİ: (AR) Allah'ın ihsanı sonucu olan. Allah vergisi.
34	VELİ: (AR) Çocuğun bakımı ve idaresi üzerinde olan, hal ve hareketlerinden sorumlu bulunan kimse. Dost, yakın. Allah'ın sevgili kulu, ermiş evliya.
35	VELİCAN: (AR) Candan, dost, yakın.
36	VELİD: (AR) Yeni doğmuş çocuk.
37	VERİM: (TR) Ortaya çıkan, beklenilen, istenilen sonuç.
38	VESİM: (AR) Güzel yüzlü.
39	VEYİS: (TR) Yoksulluk, muhtaçlık.
40	VEYSEL: (AR) Aslı Üveys'tir. Kurt anlamında.
41	VEYSİ: (AR) Yoksul, muhtaç.
42	VEZİR: (AR) Osmanlı devletinde, askeri ve idari en yüksek derece olan vezirlik rütbesinde olan kimse.
43	VİSALİ: (AR) Kavuşma, ulaşma ile ilgili.
44	VİSAM: (AR) Damgalı, nişanlı.
45	VOLKAN: (FR) Yanardağ, burkan.
46	VURAL: (TR) Vur al.
47	VURALHAN: (TR) Vural +han.
48	VURGUN: (TR) Birine aşık, tutkun.
	158 Adet Y Harfi
1	YABGU: (TR) Eski Türk devletlerinde "hükümdar" anlamında kullanılan bir unvan.
2	YADİGAR: (FAR) Bir kimseyi ya da bir olayı anımsatan kimse. Bırakılan anı.
3	YAFES: (AR) Hz. Nuh'un üçüncü oğlu. Tufandan sonra Hazar denizinin kuzeyine yerleşmiştir. Türk soyunun atası olduğu söylenir.
4	YAĞAN: (TR). Yağmur, kar.
5	YAĞIN: (TR) Yağmur. Yiğit. Arka, sırt.
6	YAĞINALP: (TR) (bkz. Yağın).
7	YAĞIZ: (TR) Esmer. Doru. Yiğit.
8	YAĞIZALP: (TR) Esmer, güçlü yiğit.
9	YAĞIZBAY: (TR) Esmer kimse.
10	YAĞIZER: (TR) Esmer kimse.
11	YAĞIZHAN: (TR) Esmer hükümdar. Yeğni, katı, cesur han.
12	YAĞIZKAN: (TR) Asil, soylu kan.
13	YAĞIZKURT: (TR) Esmer, güçlü, kuvvetli kimse.
14	YAĞIZTEKİN: (TR) Esmer, güçlü, erkek.
15	YAHYA: (İBR) 'Allah lütufkardır" anlamında. Zekeriyya'nın oğlu olan peygamber.
16	YAKUB / YAKUP : (AR) Erkek keklik. İbranice, "Takib eden, izleyen".
17	YALAP: (TR) Parıltı. İvedi, hızlı, çabuk. Sarı renkli bir kuş. Şimşek.
18	YALAVAC: (TR) Peygamber, elçi.
19	YALAZ: (TR) Alev. Bayrak.
20	YALAZA: (TR) Alev.
21	YALAZABEY: (TR) Ateş gibi.
22	YALAZALP: (TR) Alev gibi parlak yiğit.
23	YALAZAN: (TR) Berk, şimşek.
24	YALAZAY: (TR) Ayın kırmızı ışıklar açar hali.
25	YALÇIN: (TR) Sarp. Düz kaygan. Parlak, cilalı.
26	YALÇINER: (TR) (bkz. Yalçın). Çetin, sert ve yiğit.
27	YALÇINKAYA: (TR) (bkz. Yalçın)
28	YALÇUK: (TR) Parlak, parlayan. Elçi.
29	YALDIRAK: (TR) Ak, parlak, ışıltılı.
30	YALGIN: (TR) Serap, ılgın. Alev.
31	YALIM: (TR) Alev, ateş. Kılıç, bıçak vb. kesici yüzü. Kaya. Sarp yer, uçurum. Şimşek. Kuvvet, kudret. Onur, derece.
32	YALIN: (TR) Gösterişsiz, sessiz, sade. Alev, ateş. Taş, büyük kaya. Çıplak, örtüsüz.
33	YALINALP: (TR) (bkz. Yalın).
34	YALINAY: (TR) Ayın en görkemli ve sade görüntüsü.
35	YALINÇ: (TR) Karışık olmayan, sade, yalın, yapılması ve anlaşılması kolay olan.
36	YALKI: (TR) Yalın, tek. Işın.
37	YALKIN: (TR) (bkz. Yalgın).
38	YALMAN: (TR) Kılıç, kama, bıçak, mızrak'ın ağzı veya ucu. Sarp, dik. Eğik, eğinik.
39	YALTIR: (TR) Parlak, parlayan.
40	YALTIRAK: (TR) Işık, parıltı. Kuyruklu yıldız.
41	YALTIRAY: (TR) Ayın ışıltısı.
42	YALVAÇ: (TR) (bkz. Yalavaç).
43	YAMAÇ: (TR) Dağın ya da tepenin herhangi bir yanı. Karşı. Yan. Yakın. Bedel, karşılık.
44	YAMAN: (TR) Kötü, korkulan, şiddetli. Cesur, güçlü. İşbilir, kurnaz, becerikli.
45	YAMANER: (TR) Güçlü, cesur erkek.
46	YAMANÖZ: (TR) Özü güçlü olan.
47	YANAÇ: (TR) Yön, taraf.
48	YANAL: (TR) Yanda olan, yana düşen. Alaca, değişik renkli. Kırmızı pembe. Nehir yatağı.
49	YANAR: (TR) Parlayan, parıldayan. Kaplıca. Aralık ve Ocak ayı.
50	YANIK: (TR) Yanmış olan, esmer. Duygulu, dokunaklı. Kavruk, gelişmemiş. Aşık.
51	YANIKER: (TR) Aşık, vurgun kimse.
52	YANKI: (TR) Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması.
53	YAREN: (FAR) Arkadaş, dost, yakın dost.
54	YARKIN: (TR) Şimşek, ışık, ışıklı.
55	YARLIK: (TR) Buyruk, ferman. Yasa, kanun. Yoksul, acınan. Bağış, lütuf.
56	YARUK: (TR) Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı.
57	YASER: (AR) Bolluk, varlık, zenginlik, varlıklılık.
58	YASİN: (AR) Kur'an-ı Kerim'in 36. suresinin başlangıcı. Asıl manası bilinmemekle birlikte, "Ey insan, Ey Seyyid" gibi muhtelif anlamlar çıkarılmıştır.
59	YASUN: (TR) Tarz, üslup, töre. Doğa, tabiat.
60	YAŞAM: (TR) Doğumdan ölüme kadar geçen süre, hayat.
61	YAŞANUR: (TR) (bkz. Yaşa).
62	YAŞAR: (TR) Doğan çocuğun uzun ömürlü olması dileğiyle konulan adlardır.
63	YAŞIK: (TR) Işık, parıltı, parlaklık.
64	YAŞIL: (TR) Yeşil. Erkek ördek.
65	YAŞIN: (TR) Işık, parlaklık. Gizli. Şimşek.
66	YATMAN: (TR) Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
67	YATUK: (Tür.) Kanun, santur vb. sazların genel adı. Saklanan kullanılmayan şey.
68	YAVER: (FAR) Yardımcı.
69	YAVEŞ: (TR) Ağırbaşlı, yumuşak huylu, sakin. Şefkatli, sevecen.
70	YAVUZ: (TR) Yaman güçlü, güzel. Sert, şiddetli, çetin, keskin.
71	YAVUZALP: (TR) Çetin ve mücadeleci yiğit.
72	YAVUZAY: (TR) Ayın en güzel hali.
73	YAVUZCAN: (TR) Güçlü kişiliği olan, kimse.
74	YAVUZER: (TR) Cesur, güçlü erkek.
75	YAVUZHAN: (TR) Güçlü hükümdar, hakan.
76	YAY: (TR) Ok atmaya yarayan, eğri ağaç ya da metal çubuk. Burç.
77	YAYALP: (TR) (bkz. Yay). Sportmen.
78	YAYBÜKE: (TR) (bkz. Yay).
79	YAYGIR: (TR) Gökkuşağı.
80	YAZGAN: (TR) Yazan, yazar.
81	YAZGANALP: (TR) (bkz. Yazgan).
82	YAZGI: (TR) Kader, alın yazısı.
83	YAZIR: (TR) Oğuzların, Bozok kolunun Ayhan soyundan gelen bir Türkmen boyunun adı.
84	YEĞİN: (TR) Zorlu, katı, şiddetli. Baskın, üstün. Yiğit, güçlü, çalışkan. Bereketli, bol. İyiliği seven. Yakışıklı, güzel, ince. Uygun yerinde.
85	YEĞİNER: (TR) (bkz. Yeğin).
86	YEĞREK: (TR) İyilik sever. Güzel. Fazla, çok.
87	YEKTA: (FAR) Tek, yalnız.Eşsiz, benzersiz.
88	YELER: (TR) Yel gibi hızlı, çabuk kimse.
89	YELESEN: (TR) Yel gibi hızlı, çabuk.
90	YELMEN: (TR) Aceleci, hızlı davranan, canı tez kimse.
91	YELTEKİN: (TR) (bkz.Yeler).
92	YENAL: (TR) Galip gelmek, zafer kazanmaktan emir.
93	YENAY: (TR) Yeni ay, hilal.
94	YENBU: (AR) Pınar, çeşme, kaynak.
95	YENER: (TR) Üstün gelen, kazanan.
96	YENGİ: (TR) Zafer, utku, yenme, alt etme.
97	YENİSEY: (TR) Eski SSCB'de 3800 km uzunluğundaki ırmak.
98	YEREL: (TR) Belirli bir yer ile ilgili olan, örf.
99	YERGİN: (TR) Hüzünlü, tasalı, kaygılı.
100	YERHUM: (AR) Erkek kartal.
101	YERSEL: (TR) Yere ait, yerle ilgili.
102	YERTAN: (TR) Güneşin ilk ışıklan.
103	YESAR: (AR) Varlık, zenginlik. Sol, sol tarafı.
104	YESARİ: (AR) Sol, solla ilgili, sol tarafa ait. Zenginlikle ilgili.
105	YETEN: (TR) Yetişen, ulaşan. Olgun, olgunlaşan. Süresi dolan, günü gelen. Tüm canlılar, herkes.
106	YETENER: (TR) Olgun erkek.
107	YETİK: (TR) Yetişmiş, erişmiş, büyümüş. Bilgili, olgun.
108	YETİŞ: (TR) Amacına ulaş, isteğine kavuş.
109	YETİŞEN: (TR) Ulaşan, kavuşan.
110	YETKİN: (TR) Gerekli olgunluğa erişmiş olan, ergin.
111	YETKİNER: (TR) Olgun, kişilikli bilge.
112	YEZİD: (AR) Emevi halifesi Muaviye'nin 3. oğlu.
113	YİĞİT: (TR) Güçlü, yürekli, kahraman, alp. Delikanlı, genç, erkek.
114	YİĞİTCAN: (TR) Güçlü, korkusuz, kahraman.
115	YİĞİTER: (TR) Güçlü, korkusuz, kahraman.
116	YİĞİTHAN: (TR) Yiğit, cesur hakan.
117	YİĞİTKAN: (TR) Güçlü, cesur soydan gelen.
118	YILDIRALP: (TR) Parlayan, ışıldayan, yiğit
119	YILDIRAN: (TR) Parlayan, ışıldayan, ışık saçan.
120	YILDIRAY: (TR) Parlak, ışık saçan ay.
121	YILDIRIM: (TR) Büyük ışık parlaması ve gök gürültüsüyle ortaya çıkan bulutlar arasında veya buluttan yere elektrik boşalması. Şiddetli, süratli, çabuk!
122	YILDIZHAN: (TR) Yıldızların hakanı.
123	YILHAN: (TR) Yıl - han.
124	YILKAN: (TR) Yıl - kan.
125	YILMA: (TR) Vazgeçme, korkma, doğru yoldan yürümekten ayrılma, yılma.
126	YILMAZ: (TR) Yılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı.
127	YOLAÇ: (TR) Yol gösteren, kılavuz.
128	YORDAM: (TR) Kılavuz, rehber. Beceri, yatkınlık. Gelenek, görenek. Anlayış, yerinde davranış.
129	YORUÇ: (TR) Komutan, kumandan.
130	YÖNAL: (TR) Yönünü, cepheni al.
131	YÖNER: (TR) (bkz. Yönal).
132	YÖNET: (TR) Uygun, doğru. İyi, güzel. Becerikli, yatkın. Biçim, tarz, usul.
133	YÖNTEM: (TR) Yol, tarz, metod. Yetenek. Uygun, kolay.
134	YÖRÜK: (TR) Göçebe. Çabuk yürüyen, hızlı. Hayvancılıkla geçinen göçebe Oğuz Türkleri.
135	YULA: (TR) Meşale. Kandil.
136	YULUĞ: (TR) Mutlu, mesut. Hak, adalet.
137	YUMLU: (TR) Uğurlu, kutlu. Kutsal, mübarek.
138	YUMUŞ: (TR) İş, güç çalışma.
139	YUNUS: (AR) Ilık ve sıcak denizlerde yaşayan, memeli hayvan. Bir takım yıldızın adı.Uzun müddet bir balığın karnında kaldığı rivayet edilen peygamber (Yunus).
140	YURA: (TR) Dağ sırtı.
141	YURDAER: (TR) Yurdu için doğmuş kimse.
142	YURDAŞEN: (TR) Yurdu şenlendiren.
143	YURDAY: (TR) Yurdu aydınlatan.
144	YURDCAN: (TR) Yurda canlılık veren.
145	YURTSEVEN: (TR) Yurdunu milletini seven.
146	YURTSEVER: (TR) (bkz. Yurtseven).
147	YUSUF: (AR) Yakub'un oğlu olan peygamber Yusuf. İbranice; inleyen, ah eden, inilti.
148	YÜCE: (TR) Yüksek, büyük, ulu.
149	YÜCEALP: (TR) Büyük, ulu yiğit.
150	YÜCEL: (TR) Yüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle.
151	YÜCELAY: (TR) (bkz. Yücel).
152	YÜCELEN: (TR) Yükselen, yüce bir duruma gelen, ilerleyen.
153	YÜCESAN: (TR) Saygın bir adı olan.
154	YÜCESOY: (TR) Saygın, ulu, soylu.
155	YÜCETEKİN: (TR) (bkz. Yüce).
156	YÜKSEL: (TR) Yükseklere çık, yücel, basan kazan, ilerle.
157	YÜRÜK: (TR) (bkz. Yörük). Çabuk ve hızlı yürüyen. Tarihte yeniçerilere katılan yaya asker. Hızlı koşan at.
158	YÜRÜKER: (TR) (bkz. Yürük).
	45 Adet Z Harfi
1	ZABİT: (AR) Askere kumanda eden rütbeli asker, subay. Ticaret gemisi yöneticisi. Yönetme gücü olan. (Mecazi): Tuttuğunu koparan, dediğini yaptıran kimse.
2	ZADE: (FAR) Evlat, oğul. Dürüst, doğru adam.
3	ZAFER: (AR) Amaca ulaşma, basan. Düşmanı yenme, üstün gelme, utku.
4	ZAFİR: (AR) Zafer kazanan, üstün gelen.
5	ZAĞNOS: (TR) Bir tür doğan kuşu.
6	ZAHİD / ZAHİT : (AR) Kuşkulu şeyleri bile terkederek günahtan kaçan, kimse.
7	ZAHİR: (AR) Parlak, parlak yıldız.
8	ZAİD / ZAİT : (AR) Artan, artıran.
9	ZAİK: (AR) Tad alan, tadıcı, tadan.
10	ZAİM: (AR) Kefil. Prenses, şef.
11	ZAKİR: (AR) Zikreden, ,anan.
12	ZATİ: (AR) Kendiyle ilgili, kendine ait, özel.Özle ilgili.
13	ZEKAİ: (AR) Zekayla ilgili, zekaya ait.
14	ZEKERİYA: (TR) Kuranı Kerim'de ismi geçen peygamberlerden biri.
15	ZEKİ: (AR) Zekalı çabuk anlayan ve kavrayan. Zeka gösteren.
16	ZEVAHİR: (AR) Parlak yıldızlar. (bkz. Zahir).
17	ZEVAL: (AR) Yerinden ayrılıp, gitme.Sona erme. Güneşin başucunda bulunma zamanı.
18	ZEYNEL: (TR) Zeynel Abidin adından kısalmış ad.
19	ZEYNELABİDİN: (AR) İbadet edenlerin süsü.
20	ZEYNİ: (AR) Süsle, bezekle ilgili.
21	ZEYNULLAH: (AR) Allah'ın süsü.
22	ZEYNUR: (AR) (bkz. Zinnur).
23	ZEYREK: (TR.) İlgi çekici. Eli uz, usta.Akıllı, zeki.
24	ZEYYAT: (AR) Zeytinyağı, zeytinyağı yapan kimse.
25	ZİHNİ: (AR) Zihinle, akılla ilgili.
26	ZİKRİ: (AR) Anma ile ilgili.
27	ZİRVE: (AR) Doruk, bir şeyin en yüksek noktası, tepesi.
28	ZİŞAN: (AR) Şanlı, sereni. Canlı. Bir tür lale.
29	ZİVEKAR: (AR) Gururlu. Vakar dolu. Vakar sahibi.
30	ZİVER: (FAR) Süs, bezek.
31	ZİVERBEY: (TR) (bkz. Ziver).
32	ZİYA: (AR) Aydınlık, parlaklık, nur, ışık.
33	ZİYAD / ZİYAT : (TR) Fazlalık, çokluk.
34	ZİYAEDDİN / ZİYAETTİN : (AR) Dinin ışığı, aydınlığı.
35	ZOBU: (TR) İri yarı,kaba. Delikanlı. Zor, sıkıntılı. Eski vezir konaklarındaki hizmetlilere verilen ad.
36	ZORAL: (TR) Zor al.
37	ZORLU: (TR) Güzel, çok güzel, iyi.Yakışıklı. Güçlü, dayanıklı. Sert, keskin. Yürekli, cesur. Girgin, girişken.
38	ZÜBEYR: (AR) Yazılı, küçük şey.
39	ZÜBEYİR: (AR) (bkz. Zübeyr).
40	ZÜHDİ / ZÜHTİ / ZÜHTÜ : (AR) Her türlü zevke karşı koyarak kendini ibadete veren.
41	ZÜHEYR: (AR) Küçük çiçek, çiçekcik.
42	ZÜLFİ / ZÜLFÜ: (AR) (bkz. Zülfikar). Kılıcın kabzasına iliştirilen süs.
43	ZÜLFiKÂR: (AR) Hz. Ali'nin kullandığı çatal ağızlı kılıç. İki parçalı.
44	ZÜLKARNEYN: (AR) İki boynuzlu anlamında. Büyük İskender.
45	ZÜMER: (AR) Zümreler, gruplar. Kur'an-ı Kerim'in 39. süresi.

	Kaynak: Biraz bizden, biraz sizden, biraz kitaplardan, biraz internetten derlenerek hazırlanmıştır… AAteş

Yorumlar - Yorum Yaz

Ziyaret Bilgileri

Aktif Ziyaretçi	7
Bugün Toplam	74
Toplam Ziyaret	1805365

Hava Durumu

ATEŞ’TEN SÖZLER

AHMET ATEŞ (KENDİSİNE LAYIK GÖRMEDİĞİNİ DOSTLARINADA LAYIK GÖRMEYEN ...). İSTER KULAK VERİN İSTER VERMEYİN. İSTERSENİZ AHMET ATEŞ DE KİM OLUYOR DEYİN. DOĞRU YOLU GÖSTERMEK BİZDEN YÜRÜYÜP YÜRÜMEMEK SİZDEN. Ateş

BU MİLLET ŞUNU İYİ BİLSİN Kİ; TAŞLANMAMAK İÇİN DE OLSA, ASLA MEYVESİZ AĞAÇ OLMAYACAĞIM. Ateş

ATEŞ' İ SEVMEYEBİLİRSİNİZ, SEVMEK ZORUNDA DA DEĞİLSİNİZ. UNUTMAYINIZ Kİ DÜŞMANINIZDAN BİLE ÖĞRENECEĞİNİZ ÇOK BİLGİ VARDIR. Ateş

İNSANIN KENDİ KENDİNE YAPTIĞI KÖTÜLÜĞÜ, BÜTÜN DÜŞMANLARI BİR ARAYA GELSE YAPAMAZ. Ateş

ATEŞ, DÜNKÜ ATEŞ DEĞİL. YARINDA, BUGÜNKÜ ATEŞ OLMAYACAK. Ateş

DEĞİL DOKUZ KÖYDEN KOVULMAK; ONDOKUZ KÖYDEN DE KOVULSAM, DOĞRUYU SÖYLEMEKDEN, DOĞRU OLANI SAVUNMAKDAN VAZGEÇEMEM. Ateş

İNSANLARI GÖRÜNÜŞLERİ İLE YARGILAMAYINIZ, ÇOĞUNLUKLA ALDANIRSINIZ. GÖRÜNÜŞLER İNSANLARI GENELDE ALDATIR. YAKINDAN TANIMADIĞINIZ İNSANLAR HAKKINDA İYİ VEYA KÖTÜ DİYE HÜKÜM VERMEYİNİZ. GÜN GELİR İYİ DEDİĞİNİZ İNSANLAR KÖTÜ, KÖTÜ DEDİĞİNİZ İNSANLAR ÇOK İYİ ÇIKABİLİR. TERCİHLER SİZE AİT AMA SİZ DIŞ GÜZELLİKDEN ZİYADE İÇ GÜZELLİĞE ÖNEM VERİNİZ. Ateş

DOST DOĞRU SÖYLER, YÜZE SÖYLER, SEVİLMEZ. DÜŞMAN ARKADAN SÖYLER, YÜZE GÜLER. BAŞ TACI EDİLİR. BAŞ TACI OLMAK İÇİNDE OLSA; YÜZE GÜLENLERDEN, ARKADAN KONUŞANLARDAN OLAMAM. Ateş

DEĞER VERDİĞİNİZ İNSANLAR SİZ DEĞER VERDİĞİNİZ İÇİN DEĞERLİDİR. OYSA ONLAR KENDİLERİNİ BİR ŞEY SANIRLAR. SİZ DEĞER VERMEZSENİZ BİR HİÇTİRLER AMA BUNU AKILLARINA BİLE GETİRMEZLER. "ŞAİRİN DEDİĞİ GİBİ GÜZELLİKLERİ ON PARA ETMEZ BİZDEKİ AŞK OLMAZSA" Ateş

KIRK GÜN TAVUK GİBİ YAŞAMAKTANSA BİR GÜN HOROZ GİBİ YAŞARIM. Ateş

BU DÜNYA HERKESE YETER. YETERKİ ADAM GİBİ YAŞAMASINI BİLELİM. Ateş

TOPLUMDA KENDİNİ ŞEREFLİ GÖSTEREN ŞEREFSİZLER DÜNYA DÖNDÜKCE VAR OLACAK VE MİDE BULANDIRACAKLARDIR. Ateş

"HER ASALAK BİR SALAĞIN SIRTINDAN GEÇİNİR" İNSAN OLAN NE SALAK NE DE OLUR ASALAK. Ateş

HIRSIZLIK SADECE PARA ÇALMA İLE OLMAZ. ZAMAN PARADAN YERİNE GÖRE DAHA ÖNEMLİDİR. DAKİKALARI PARA İLE ÖLÇEMEZSİNİZ. GASP EDİLEN DAKİKALARIN HESABINI VEREMEZSİNİZ. MİLLET OLARAK BOŞA HARCANACAK NE VAKTİMİZ NE DE BOŞ ZAMANIMIZ VAR. Ateş

"KENDİM ETTİM KENDİM BULDUM KÜL GİBİ KARARIP SOLDUM EYVAH EYVAH" TÜRKÜSÜNÜ ÇALMAMAK İÇİN SİZE DEĞER VEREN DOSTLARINIZA, SİZİ SEVENLERE KULAK VERİNİZ. Ateş

TREN KALKAR GARDAN, KAÇARSA HABER GELMEZ NAZLI YARDAN. TRENDEKİ BİR GÜN AĞLAR, KAÇIRAN HER GÜN AĞLAR. EN İYİSİ TRENİ KAÇIRMAMAK. Ateş

"ZORLA YENEN AŞ YA KARIN AĞRITIR YADA BAŞ". NE YİYEN NEDE YEDİREN ŞİFA BULUR ARKADAŞ. Ateş

GÜZEL HER ZAMAN GÜZELDİR. ÇİRKİNLİK İSE BENİM İŞİM DEĞİLDİR. Ateş

DOST DOSTUN AYNASI OLMALI. AYNA KADAR DOĞRU OLAMIYORSA DOSTUNUM DİYE GEZMEMELİ. Ateş

OTOBÜS KAÇIYOR DEMİŞTİM DİNLEMEDİN. SON PİŞMANLIK FAYDA ETMEZ DEMİŞTİM TINLAMADIN. NE DEDİMSE İLTİFAT DEĞİL, GERÇEK DİYE, HOŞUNA GİTMEDİ. ANLARSIN BİR GÜN DEDİM, DALGA GEÇTİN. İŞ İŞTEN GEÇTİKDEN SONRA ANLARSIN DA, ONU DA BEN ANLAYAMAM. "GEÇER BORUN PAZARI ANCA GİDERSİN NİĞDE'YE." SÖYLEYECEK BİR SÖZÜN OLAMAZ BU DELİYE. Ateş

SEVDİĞİM BİRİSİ "BENİ SENİN KADAR AŞAĞILAYAN HİÇ KİMSE OLMADI" DEMİŞTİ. BIRAKIN AŞAĞILAMAYI İNCİLTMEK AKLIMIN KÖŞESİNDEN BİLE GEÇMEMİŞTİ. OYSA BU KİŞİ DEĞER VERDİĞİM SEVDİĞİM KİŞİLERİN BAŞINDA GELEN BİRİ. DEMEK Kİ DEV AYNASI OLMAMAK SUÇ OLUYOR. BEN SENİN DÜŞMANIN DEĞİLİM Kİ SENİ OLDUĞUNDAN FARKLI GÖSTEREYİM. BİR GÜN SANA GEREĞİNDEN FAZLA İLTİFAT EDERSEM BİL Kİ O GÜN DÜŞMANIN OLDUĞUM GÜNDÜR. Ateş

"GÜLÜ SEVEN DİKENİNE KATLANIR" KATLANIR DA ÖNEMLİ OLAN DİKENE KATLANIP, GÜLE KAVUŞABİLMEK. Ateş

İSTER ARKADAŞINIZ, İSTER SEVGİLİNİZ, İSTER AÇIK İSTER GİZLİ AŞKINIZ, İSTER DOSTUNUZ, İSTER SIRDAŞINIZ, İSTER ANNE BABANIZ, DEĞER VERDİĞİNİZ KİM OLURSA OLSUN GEREĞİNDEN FAZLA DEĞER VERMEYİNİZ. KENDİ DEĞERİNİZDEN KAYBEDERSİNİZ. Ateş

HER YÜZÜNE GÜLENİ, BOLCA İLTİFAT EDENİ DOST BELLEME. DOST, SEVİLMEME RİSKİNE RAĞMEN; DOĞRU NE İSE ONU SÖYLER, KALPTEN SEVER. ASIL DOST KENDİSİNE REVA GÖRMEDİĞİNİ KARŞIDAKİNE REVA GÖRMEYENDİR. Ateş

GERÇEK SÖZLERDEN KAÇANLAR, GÜZEL, SAHTE VE HOŞ SÖZLERE KANANLAR. ASLA ACI GERÇEKLERDEN KAÇAMAZLAR. Ateş

BENİM İÇİN SIFATINIZ NE OLURSA OLSUN. SİZİ KAYBETMEMEK UĞRUNA ASLA YALANA BAŞVURAMAM. SİZLERİ KAZANMAK İÇİN SAHTEKARLIK YAPAMAM. BENİ SEVEN DÜRÜST OLDUĞUM İÇİN SEVSİN SAHTE İLTİFATLAR İÇİN DEĞİL. SAHTE DOSTLAR VE SAHTEKARLIK BENDEN UZAK OLSUN. Ateş

SEVDİKLERİNİZİ YARGILARKEN OLAYLARA KENDİ CEPHENİZDEN BAKMAYINIZ. ALDANIRSINIZ. KARŞIDAKİNİN YERİNE KENDİNİZİ KOYABİLDİĞİNİZ SÜRECE DOĞRU YARGILAMA YAPABİLİRSİNİZ. Ateş

SİZ, SİZ OLUN, OLMAZ ÖYLE ŞEY DEMEYİN. BİR GÜN OLUR, OLUYORMUŞ DEMEK ZORUNDA KALIRSINIZ. ASLA BİRİNİ KINAMAYINIZ. KINADIĞINIZ OLAYIN, BİR GÜN BAŞINIZA GELDİĞİNİ, GÖRMENİZ HİÇ DE UZUN SÜRMEZ. ALLAH ISLAH ETSİN DEYİP GEÇİN. YOKSA, KINADIĞINIZ OLAYLA KENDİNİZ ISLAH EDİLİRSİNİZ. Ateş

"İLTİFAT; YALANIN SÜSLENMİŞ, KILIF GİYDİRİLMİŞ HALİDİR" İLTİFAT ETMEYİ BİLMİYORUM. ÇÜNKÜ YALAN SÖYLEMEYİ BECEREMİYORUM. Ateş

GERÇEKLER DOĞRU VE ACI OLUR. İLTİFATLAR SAHTE VE YALAN. GERÇEKLERDEN KAÇANLAR, İLTİFATLARA SIĞINANLAR, ACI SONDAN KAÇAMAZLAR. KURTULUŞ GERÇEKLERLE YÜZLEŞMEKDEN, İLTİFATLARDAN UZAK DURMAKDAN GEÇER. Ateş

AŞIRI MAKYAJ GÜZELİ ÇİRKİNLEŞTİRİR ÇİRKİNİ GÜZELLEŞTİRİR. Ateş

DOĞRULAR VE GÜZELLİKLER MALINIZ, ÇİRKİNLİKLER VE KÖTÜLÜKLER ÇÖPÜNÜZ OLSUN. Ateş

SİGARA

OĞUZLAR Mayıs 1994

SİGARA

Ahmet ATEŞ Oğuzlar Gazetesi yazı İşleri Müdürü

İçerken güldürür

Sinsi, sinsi öldürür

İçene kendini kahraman sandırır

Şeytani bir zehri andırır

İnsana kendi kendini yandırır

Sigara içmek suç değil

Bıçak taşımakta suç değil

Fakat bıçak ve tabanca

Bir başkasına zarar verince suç

Peki, sigara bir başkasına zarar verince neden suç sayılmaz? Şimdi sormak gerek aklı ve fikri olan herkese. Hangi insanın bir başka insanı zehirlemeye hakkı var? Sigara içme özgürlüğünü savunan vatandaşlara demezler mi ki içenin içme özgürlüğü varda içmeyenin sigara içmeme özgürlüğü yok mu? Sigara içmeyenin sigara içene bir zararı yok. Peki sigara içenin içmeyene neden zararı olsun. Bir resmi daire veya aile düşünün aynı odayı on kişi paylaşıyor. Bunun beşi sigara içiyor diğer beşi içmiyor. Beş kişinin sigara içme özgürlüğü varda diğer beş kişinin sigara içmeme, zehirlenmeme özgürlüğü yok mu? Sigara içmeyen beş kişinin sigara içen beş kişiye zararı yok da, sigara içen beş kişi niye diğer beş kişiyi zehirlesin.

Sigara içenler içmeyenleri zehirleme hakkını kimden ve nereden alıyorlar?

Anti parantez kimse özgürlükten bahsetmesin özgürlüklerde sınırsız değil sınırlıdır. Çünkü bir kişinin özgürlüğünün başladığı yerde diğer bir kişinin özgürlüğü biter. Bitmiyorsa tecavüz olur. Suç teşekkül eder, cezayı gerektirir.

Anti parantez kimse özgürlükten bahsetmesin özgürlüklerde sınırsız değil sınırlıdır. Çünkü bir kişinin özgürlüğünün başladığı yerde diğer bir kişinin özgürlüğü biter. Bitmiyorsa tecavüz olur. Suç teşekkül eder, cezayı gerektirir.

Birde en çok şundan söz edilir. Yahu sigara içen akciğer kanseri, verem ve diğer hastalıklara yakalanıyor da içmeyen yakalanmıyor mu?

Yakalanıyor: Tabiî ki siz sigara içenlerin sayesinde bir ailede bir kişi sigara içiyorsa diğerlerinin ben sigara içmiyorum demesi gerçek anlamda yalan ve yanlış olur. Sigara içen kişi sadece kendisini zehirlemez evdeki hanımını çocuklarını ve diğer fertlerin hepsini zehirlenmeye mahkum eder, onların yanında sigara içtiği sürece.

Şimdi sorarım size hangi babanın kızını, hangi ananın oğlunu, hangi dedenin torununu,hangi tiryakinin tiryaki olmayanı zehirleme hakkı var?

Medeniyet deyince bazıları çıplaklık sanır, asla. Medeniyet bu ve benzeri durumlarda kendini gösterir. Medeni insan başkalarına ve kendisine saygı duyan insandır. Başkalarının haklarını gasp etmeyen temiz insandır. Hoş görülü insandır. Kendi özgürlüğüne sahip çıktığı kadar başkalarının özgürlüğüne sahip çıkan ona saygı duyan insandır.

Bir düşünür medeniyeti şöyle tarif eder. "Medeni insan karanlık da esnerken sol elinin tersi ile ağzını kapayan insandır" der. Tabiî ki bizde olduğu gibi esnerken küçük dilini karşısındakine gösteren değil.

"Anlayana sivri sinek saz, anlamayana davul zurna az"

Kimsenin kimseyi zehirlemeyeceği, kişilerin birbirlerine saygılı olacağı,toplum menfaatlerinin ön plana çıkacağı bencilliğin arka planda kalacağı, hoş görülü medeni toplumlara doğru.

Saygı ve sevgilerimle bir sonraki sayıda buluşmak üzere.

Sevgili okurlar Makalenin yayın tarihine bakarsanız bu günkü sigara ile ilgili kanun konusunun alt yapısını görürsünüz o tarihlerde bu yazıyı kaleme almak yürek, bilek ve cesaret isterdi. İlk sigara kanunu bile (Kanun Numarası : 4207 Kabul Tarihi : 7/11/1996 Yayımlandığı R.Gazete: Tarihi:26/11/1996 Sayı: 22829) bu makaleden 2 Yıl 6 Ay sonra çıkmıştır. O gün dile getirdik iki yıl sonra kısmen bugünse tamamına yakını kanuna konmuştur. Eh sağlık olsun 12 yıl sonrada olsa birşeyler değişmiştir. O gün dalga geçenlere duyrulur.

Döviz Bilgileri

	Alış	Satış
Dolar	35.0374	35.1778
Euro	36.3907	36.5365

Takvim